Galleribesøk og Nikolai Astrup

Hei <3 Idag tenkte eg at eg sku skriva litt om tirsdag 16. februar. Då va nemlig klassen min ein tur til Bergen på kunstmuseumet KODE 4, og såg på Astrup-utstillinga der.

Kunstnaren Nikolai Astrup var ein norsk kunstnar som levde frå 1880-1928. Han døyde desverre ganske ung, som 48-åring. Men han var ein svært produktiv mann, som fekk lagd svært mange maleri på den korte tida han levde. Me fekk òg sjå små teikningar og skisser som han teikna tidlig i barndommen. Dette var svært interresant å få sjå. Det føltes på ein måte meir personlig enn å sjå dei svære maleria.

På bilde til venstre kan du sjå eit bilde eg tok då me var på utstillingo. Me hadde med oss ei dama som jobba der, som fortalte oss mykje interresant om kunstnaren og kunsten hans.





Astrup malte for det meste naturbilde. Han elska å utnytte den flotte naturen han hadde rundt seg, og kunne male opp til fleire versjonar av det samme motivet, berre på ulike årstider.

På bildet til høgre kan du sjå det maleriet eg personlig likte best. Me fekk sjå eit liknande maleri på galleriet, men desverre ikkje det samme.

Eg valgte dette bilde av fleire grunnar. For det første er det malt med fargar eg er svært glad i. Personlig likar eg fargane meir "duse". Sterke, klare fargar er jo fine dei òg, men eg syns det er mykje meir "behagelig" å sjå på desse "duse","rolige" fargane.

For det andre er eg inne i ein periode der eg virkelig likar tre, og greine generelt. Veit ikkje heilt kva det er med dei, eg berre like utrulig godt å tegna dei. Og så er det veldig interessant og fasinerande å sjå kor forskjellige dei er..

Ja, det hørres kanskje litt rart ut, men dette er nok grunnen til koffor eg valgte akkurat dette maleriet av Astrup. Etter mi meining er dette eit kjempeflott bilde. Det er jo egentlig eit ganske kjent bilde, så du har kanskje sett det før?

Corradino DÀscanio: Vespa scooter

Hei<3 Då har me akkurat begynt å lære om designare som levde i mellomkrigstida. Ein av dei me har snakka om er den italienske designaren Corradino D`Àscanio, som vart fødd i 1891 i Pescara, og levde fram til 1981. Han var ein flyingeniør som designa det første produserte helikopteret for Agusta, og den første scooteren for Ferdinando Innocenti. Etter desse to designa, hjalp han Enrico Piaggio med å produsere den orginale Vespa scootaren. På bilde under, ser dåke det Vespa-designet eg syns var eit av det finaste.

Personlig er eg utrulig gla i grønnfargen denne scooteren har. Eg valgte dette designet både pågrunn av den, men også pågrunn av at eg liker det "gamle" med designet på scooteren. Det er nåke fint med "vintage-stilen". Veit ikkje heilt kossen eg skal forklara da, men da er berre eitt eller anna som eg virkelig liker. Det å ta vare på det gamle. Ta vare på den gamle stilen, og ikkje berre gjera alt nytt. 

Etter mi meining passa den lyse-beige fargen på setet utrulig godt ilag med grønnfargen på resten av sykkelen. Den tar på ein måte ikkje vekk fokuset til den litt "duse" hovedfargen, men blander seg heller fint ilag med resten av sykkelen. Ein kan også sjå at denne Vespa scooteren berre har eit stort frontlys. Dette er plassert heilt øverst på styret på sykkelen. Syns dette er gjer ein utrulig god effekt på heile designet, sjølv om det berre er ein liten detalj. 

Håper dåke likte dette innlegget om Vespa-scooteren, og om han som designa den. Har allerede scooter sjøl, men visst eg ikkje hadde hatt det, hadde eg gjerne kjøpt meg den som er vist på bilde ovanfor! Ha ein fin dag <3

Nora Gulbrandsen, design

Ein av koppane som Nora designa

Halloo <3 Denne veko, i kunst -og formkulturtimen, snakte me litt om ulike designara som levde frå 1918-1945. Ei av dei me snakte om, var Nora Gulbrandsen. Ho var ein norsk keramiker og designer, som levde frå 1894 til 1978. 

På bilde til høgre, kan dåke sjå ein av koppane som ho designa. Eg valgte å ta 
med bilde av denne koppen, fordi eg syns dette var det designet som var eitt av dei finaste, og det designet eg kunne sett for meg at eg kunne brukt sjøl. 

Eg liker egentlig godt det enkle ved designet. "Det enkle er ofte det beste", blir det jo ofte sagt. Dette syns eg ofte virkelig stemmer. Det er berre nåke med dei enkle strekane som går rundt koppen som er så stilig, men alikavell så fint. Eg syns også at dei nøytrale fargane på koppen gir ein slags behaglig følelse, fordi dei er ikkje altfor skarpe å sjå på. Ein kan på ein måte la augene "slappe av" ved å sjå på den, for fargane "skrike" ikkje mot deg.

Eg kan tenke meg at Gulbrandsen kanskje blei litt inspirert av "De stijl" og Mondrian sine verk som han laga i denne perioden (visst du blar lenger ned på bloggen, kan du finne eit innlegg som handlar litt om Mondrian og hans verk, visst du er interessert i å lese litt meir om han). "De stijl" var jo ein stilart som inneholdt mykje enkle former og rette linjer, slik som ein kan sjå på koppen på bilde ovenfor.

Etter mi meining hadde Nora utrulig mange stilige design, og eg hadde gjerne kjøpt eit -eller fleire av designa henas. Formen på koppen ser veldig praktisk ut, syns eg. Fordi det virker som om det er lett å få eit godt grep rundt koppen, og eg kan tenke meg at mønsteret i sjølve koppen også hjelper til med å hindre at koppen "sklir utav hendene". 

Håper dåke likte innlegget <3

Her fant eg koppen som er på bilde: http://digitaltmuseum.no/011025279648?query=%20Nora%20Gulbrandsen&page=2&pos=47